Levensloop Dicky vd Bijl Next (right).

Rijks: 1956-1962 (B-5)

Rijks:

klas 1b  56-57

klas 2b  57-58

klas 3b  58-59


klas B4  60-61

klas B5  61-62

Dick vd Bijl

Tijdens het begin van de Rijks HBS groeide reeds het verlangen om later naar zee te gaan. Verre reizen, nieuwe landen, de tropen, avontuur, enz., dat trok mij

geweldig aan en niet in de laatste plaats werd dit geïnspireerd door een oom van mij die jaren in Indonesië gewoond had en zijn ervaringen ongelooflijk boeiend kon navertellen.

Helaas, voor militaire dienst werd ik afgekeurd wegens een vermeende hartruis.

M.a.w. ook geen toelating tot de Zeevaartschool. En wat nu?


Dan maar verder studeren aan de Universiteit van Amsterdam. Het werd sociale geografie, want voor aardrijkskunde had ik altijd al een zwak gehad. Met Haike kon ik het wel goed vinden wat niet zo verwonderlijk was. Maar een negen halen zat er niet in. Dat weten we allemaal wel.

Doch eenmaal in de collegebanken zittende met vakken die op zichzelf wel leuk waren, dacht ik aan de praktische waarde voor later. Bij een

overheidsdienst gaan werken zag ik niet zitten en om aardrijkskundeleraar te worden leverde mij ook al veel vraagtekens op. Zo schakelde ik tijdens de Kerst om naar de Economische faculteit. Dat lag me veel beter en zo raakte einde collegejaar toch nog door het

eerstejaarsexamen (propedeuse).

In mijn tweede studiejaar verhuisden mijn ouders van Reuver naar Vinkeveen en logischerwijs kwamen we bij de plaatselijke huisarts terecht, die zich verdiept bleek te hebben in hartziekten. En zo gebeurde het, dat via hem ik mij opnieuw heb laten onderzoeken met als

resultaat dat er met mijn hart niets aan de hand bleek te zijn.Op zich een fantastisch gegeven, maar ik kwam nu voor de keuze te staan of doorgaan met studeren of alsnog naar de Zeevaartschool. De keuze viel op het laatste. Werd dan aangenomen op de Kweekschool voor de Zeevaart in Amsterdam. Na het examen begon vervolgens mijn zeemansloopbaan bij de Stoomvaart

Maatschappij Nederland (SMN) te Amsterdam, die niet lang daarna samenging met de Kon. Rotterdamse Lloyd om vervolgens als Nedlloyd verder te gaan.





















































 


Op 17 juni van dat jaar, op de tennisbaan in

Amsterdam-Buitenveldert, leerde ik mijn latere

vrouw Ineke kennen. Begreep al snel dat om

verder te komen er gestudeerd moest worden.

Aldus werd in september weer gestart in het

eerste jaar aan de Erasmus Universiteit als

werkstudent (economische wetenschappen).

Ook dezelfde maand begonnen bij de Ford-

fabrieken in Amsterdam op een economische

afdeling die het dealernet economisch en

administratief ondersteunde.

Na een jaar kreeg ik Zuid-Nederland als rayon

en begon in de buitendienst met het (eveneens

economisch- en administratief) opvolgen/

ondersteunen van de dealers in mijn gebied

(Zeeland, Noord-Brabant de Achterhoek en Limburg).


Wij trouwden eind augustus 1970 in Apeldoorn en gingen wonen in Vinkeveen.

Twee jaar later werd onze oudste Geert geboren, die geestelijk- en lichamelijk gehandicapt bleek te zijn. Hij zou nooit kunnen lopen of praten.

In 1974 studeerde ik af in Rotterdam en verhuisden wij naar Wilnis, een drietal kilometer van Vinkeveen.


Ook van job werd veranderd. Om mijn diploma te verzilveren kwam ik in 1975 in dienst bij Pakhoed in Rotterdam, bij de divsie Paktrans (transportsector), als

assistent-divisiecontroller (economisch begeleiden van drie wegtransportbedrijven in Frankrijk. (Dat was ook weer reizen elke maand).

Dat jaar werd onze tweede zoon Walter geboren, die later piloot zou worden en momenteel captain-Instructeur is bij Netjets in Europa, met het Europees

hoofdkantoor in Londen, een Amerikaanse luchtvaartmij. gespecialiseerd in zakenreizen.


In mei 1978 stapte ik over naar SHV (Steenkolen Handelsvereniging) in Utrecht bij de Makro-groep, divisie Europa-Zuid Afrika, alsassistent-Groepscontroller.

Onze derde zoon Paul, en laatste kind, werd in oktober van dat jaar geboren. Hij is in België informaticus geworden en werkt momenteel bij EDS, net overgenomen door het Amerikaanse HP.

Ons manneke Geert overleed in december, zes jaar oud.


In augustus 1979 werd ik overgeplaatst naar België en werd in de Makro België-groep financieel directeur, een functie die ik tot mijn pensioen uitgeoefend heb.Ons kantoor staat in Antwerpen en gelukkig vonden wij een

mooi huis in de bosrijke noordrand van Antwerpen. En geen files te trotseren om kantoor te bereiken.Ook een luxe vandaag.


Per januari 1998 verkocht SHV de Europese Makro-landen aan de Duitse Metro Groep te Düsseldorf. Dat werd voor ons een cultuurschok om onderdeel te worden van een aan de beurs genoteerde Duitse multinationale onderneming met een volledig andere bedrijfscultuur.


Nog zes maanden grotendeels in Oostenrijk (Wenen) en Kroatie (Zagreb) erbij gedaan (2004/2005) om tijdelijk wegens problemen die landen te ondersteunen. Er werd toen veel gependeld.


Inmiddels zijn mijn kinderen getrouwd en hebben wij

ook al drie kleinkinderen.


Per 1 april 2006 (met 62 jaar) gestopt met werken,

alleen nog beschikbaar voor speciale opdrachten.

En meteen gaan reizen: Gran Canaria, Zuid Afrika,

Toscane, St.Moritz, Lanzarote en citytrip Athene.

2007: Marbella, Cruise Caraiben, St Moritz, oversteek

Queen Mary II van New York via Southampton naar

Hamburg, Canada-USA (de Grote Meren en familie-

bezoek in Toledo, Ohio), Malaga/Alhaurin de la Torre,

Citytrip Madrid.

2008: Overwinteren in Spanje, St.Moritz en in november

naar Curacao,Aruba en Bonaire. En voor volgend jaar

2009 staat ook weer veel op het program.


Veel vrije tijd is er niet. Meerdere malen per jaar naar de

Ardennen (naar ons weekendhuis).

Spelen in de Harmonie (altsaxofoon) en tevens

bestuurslid (penningmeester).

Joggen, wandelen, fietsen en turnen en badminton elke

week als we thuis zijn, regelmatig toneelbezoek

(kluchten), en eveneens nog twee hobbies

ernaast:

Studie over Keizer Karel V (zijn leven,

reizen en betekenis voor de wereld) en

het ontstaan van het Christendom,

voortgevloeid uit bedrog, manipulatie

en machtsstreven (nogal controversieel

niet?)


Per 1 oktober 2008 officieel met pensioen

gegaan (65 jaar geworden in september)

en start van een tweede (nieuw) leven, dat

eigenlijk al in 2006 begonnen was.

Hopelijk heb ik jullie niet verveeld met

teveel details.


Dick


2008-Dick met pensioen

Afscheidscadeau van de

hoogste baas van de Metro-Groep

1961

Dick op vakantie

met Paul Geurts

Dick, anno 1961

Mijn droom van vroeger ging dus uiteindelijk

in vervulling. Veel gezien tijdens een drietal

Chinareizen vanuit Amsterdam (o.a. Genua, Beirut, Suez-kanaal, Colombo, Penang, Singapore, Bangkok, Hongkong, Hsinkiang, Shanghai, uitstap naar Peking een keer, en weer langs dezelfde route terug). Een reis rond de wereld (Rotterdam, Londen, Barcelona, Genua, Beirut, Suez-kanaal, Djibouti, Penang, Singapore, Noord Borneo (Jesselton, Sandakan), Nieuw Guinea (Sorong, Manokwari, Biak, Sukarnapura (het voormalige Hollandia), Port Moresby, Bismarck Archipel(Rabaul), Salomons Eilanden (Honiara), weer naar Singapore, Calcutta, Singapore, Bangkok, Hong Kong, oversteek over de Stille Oceaan naar Panama, door het Panama-kanaal, Mexico (Veracruz,Tampico), USA

(Galveston, New Orleans, Mobile, New York), oversteek naar Casablanca, Beirut, Genua, Barcelona, Antwerpen, Amsterdam.


Wij voeren toen niet op containerschepen, maar op "general cargo"-schepen en hebben daadwerkelijk van alles vervoerd: van militaire voertuigen tot levende schapen en paarden.Van personenwagens tot motorjachten aan dek en palmolie in dieptanks, machine-onderdelen, rijst, ananas, Heinekenbier, melkpoeder en TV-toestellen.Teveel om op te noemen.


Na op die reis tien maanden onderweg geweest te zijn, was een verlof wel verdiend medio nazomer 1967. En hoe bestaat het, ik ontmoette een oud-leerlinge van de Rijks HBS en werd verliefd, maar het is niets geworden.


In dat najaar overgevlogen naar Montreal waar de route verder ging over de Canadese-/Amerikaanse Meren:Toronto, Cleveland, Detroit, Milwaukee, Chicago en terug naar Montreal.

Daarna volgde een zeer grote oversteek naar het zuiden, de evenaar over, naar Zuid-Afrika (Durban) en vervolgens weer noordwaarts naar de Perzische

Golf (Abu Dhabi, Bahrein, Damman, Kuweit, (Khorramshar in Iran).


Op 1 februari 1968 vanuit Khorramshar per vliegtuig afgelost en reeds wetende dat dit mijn laatste reis was geweest. Het was genoeg zo. Tijdens het verlof vond ik een walbaan in Amsterdam in de haven bij Tradax Graanhandel en nam mijn ontslag bij de rederij.


Dick, anno 1962

Dick & Ineke

Up (parent).